Deelnemerslijst Jeneveraflossing

Geen verslag van de spannende WC-wedstrijd van gisteren (waarvan de winnaar van de A-omloop maar aan 80% liep en dus nog marge heeft voor de eerste belangrijke afspraak van komende zondag), maar de inschrijvingen die al binnen zijn voor de even belangrijke wedstrijd van vrijdagavond.

Staat je naam niet op de lijst, maar wil je toch meedoen, inschrijven kan nog tot morgen, dinsdagavond om 23u59 bij Wouter.

Dries Van Gestel (H2O)
An Frederickx
Jeroen Hoekx
Leen Van Der Goten
Raf Vanderzande
Koen Goorman
Auke
Jef Boeckx
Miek Fabré
kim geypen
Sarah Malevé
Dries Van Der Kleij
Ariane Decramer
Sofie Herremans
Desmond Franssen
Ken Peeters
Adriaan Pelckmans
Johan Goubau
Benjamin Anciaux
Igna Heyns
Jeremy Genar
Jeroen Van Der Kleij
Joost Talloen
Toon Melis
Saartje Sallaerts + vriendin (buiten wedstrijd)

Donkere wolken boven het Wintercriterium

De Sinterklaascross krijgt zware concurrentie dit jaar. 's Vrijdags gaat namelijk in het Arenbergpark in Leuven de Slok Jeneveraflossing door.

Deze editie, al legendarisch voor ze gelopen wordt, belooft meer van hetzelfde als de vorige jaren: drank en lopen. Dat is waarom de oriënteur 's zondags naar de wedstrijd komt en dus ook waarom de jeneveraflossing zo populair is. Dit in scherpe tegenstelling tot de Slok bieraflossingen, waar uw dienaar ooit alleen tegen Thomas van der Kleij moest strijden voor de titel en dan ook logischerwijze verloor.

Hoe verloopt de wedstrijd op 3 december?

Je komt om 19u30 in het Arenbergpark in Leuven aan, de exacte locatie wordt nog meegedeeld. Dan worden de ploegen samengesteld. Lopers worden van goed naar supertalent opgesteld (niet op basis van drinkvermogen) en de rij wordt dan dichtgeklapt, zodat de ploegen van twee ongeveer evenwichtig zijn.

Om 19u45 wordt de start gegeven. Dan drinkt iedereen een tweetal glaasjes jenever en vertrekt. Traditioneel start Bram Boeckx als snelste, zij het niet altijd in de juiste richting. Uitkijken dus.

De eerste lopers lopen een korte omloop in het park en komen terug. Ze tikken hun tweede loper aan, die weer eens twee glaasjes binnenkapt en vertrekt. Als die tweede loper terugkomt, herhaalt alles zich en dat totdat iedereen drie keer het bos in is geweest.

De winnaars zijn de ploeg die als eerste de juiste hoeveelheid jenevers nuttigde en als snelste alle posten in het bos vond volgens de regels van het oriëntatielopen.

Douches worden voorzien en croque-monsieurs zijn er in principe ook in overvloed. Voor dat alles vraagt Slok een kleine bijdrage van 5 euro.

Inschrijven kan in de commentaren van deze post, per mail naar wouter_leeuws AT hotmail DOT com of, zo hebben wij ons laten vertellen, op één of andere facebookpagina.

In het land der blinden...

...is uw dienaar koning*!

Dat is de korte samenvatting van het VK Middle in Genk-Sledderlo. Toch zou dat wat kort door de bocht zijn, zelfs voor De Laatste Post.

Net zoals het niet elke week Superprestige, Wereldbeker of GvA-trofee kan zijn, zo is het ook niet elke week Winter-of nachtcriterium. Vandaag was het Vlaams Kampioenschap middenafstand, de middenafstand de meest technische discipline uit het bosgebeuren zijnde, was het dan ook uitkijken wat er op het menu stond. Dat was voor de winterliefhebber om van te smullen. Een dicht padennet, in elke richting ging er wel één, niet te veel bramen en een oude groeve, meer moet dat niet zijn om een wedstrijd uit de oude doos te hebben.

Bij de Heren Open was het spannend. Het mag dan al bijna Sinterklaas zijn, cadeaus worden er nog steeds niet uitgedeeld. Dat was ergens wel op zijn plaats geweest, want het was de laatste wedstrijd die er toe doet bij de Heren Open van Frank Buytaert, dankzij het wintercircuit uitgegroeid tot veelwinnaar. In het Genkse is het ook altijd opletten voor Jan Oeyen, woont daar ergens en is dat soort bossen gewoon. Verder was de startlijst nogal gehandicapt: Pieter Hendrickx sukkelt met kapotte knieën door het chappen en broer Tomas verkoos de korte cross in het Zilvermeer. Uw dienaar paste ook in het rijtje gehandicapten: compleet geradbraakt door allerlei krachtoefeningen, ziek van de hoogte en uiteengetrokken door banden te blijven vasthouden op teambuildingsdag van de VVO seniorskern. Toch was er een lichtpunt. Jukka Kotilehto gaf de krachttraining en informeerde vandaag naar de stand van de spieren: pijn in de benen, maar de buikspieren deden geen pijn. Je kan die spieren enkel voelen als je die hebt.

Zo kwam het dus tot een interessante wedstrijd. Eerst mocht Frank Buytaert het bos in duiken, gevolgd door Oeyen op 18 minuten en dan uw dienaar weer 18 minuten later. Buytaert liep een stabiele wedstrijd, niet echt snel, maar wel nagenoeg foutloos. Voor Oeyen meer van hetzelfde, nagenoeg foutloos. Waar Buytaert zich moet inhouden om foutloos te lopen, gaat dat bij Oeyen altijd vanzelf. Heeft dat talent van het nachtoriëntatiecircuit, waar hij erom bekend stond om van aan de post op kompas recht naar de volgende te lopen. Dat leverde een kleine halve minuut voorsprong op. Uw dienaar liep behoedzaam, zo veel mogelijk de weg opzoekend, zoals het een wintercriteriumcrosser betaamt, en wist de foutenlast tot aan de voorlaatste post beperkt te houden. Daar ging het mis. Samen met Dries Heuninckx hadden wij voor de start vanuit de kantine de aankomende lopers zitten bestuderen en hadden eens goed gelachten met Willy Renders (hamok) die zich van open veld vergiste en vanaf de foute hoek zijn post ging zoeken. Maar wie laatst lacht, best lacht en dus gebeurde bij ons hetzelfde. Net Heuninckx ingehaald en dan iets te vlug er over willen gaan en dus ook naar de juiste hoek van het foute veld gelopen. Toch was de halve minuut die daarmee verloren ging nog geen drama, want er bleven nog 24 seconden voorsprong over aan de aankomst.

Als u denkt dat het bij de heren spannend was, dan hebt u nog niet gehoord van de thriller bij de dames. 9 seconden was het verschil tussen Vlaams kampioene Saartje Sallaerts en Miek Fabré. Fabré zocht excuses: gevallen met de mountainbike en dus pijn aan de knie, maar, wij schreven het hogerop al, alleen het resultaat zal onthouden worden. Wij zagen gisteren beide dames nog op houten balken balanceren op teambuildingsweekend en het moet gezegd dat Sallaerts daar al steviger op stond dan Fabré, dus zo onverwacht was het resultaat dan ook niet. In de entourage van Fabré hoorde De Laatste Post "dat was niet meer lopen zoals Miek binnenkwam, huppelde, mankte, ofwel heeft ze aandacht nodig!" Even later kwam dan de juiste verklaring: een slechte wegkeuze! Sallaerts kwam daar Fabré tegen en wist dus dat die laatste fout zat, wat een extra steun geeft onderweg en wel kan tellen voor 9 seconden..

Op de derde plaats, niet eens zo heel ver weg, drie minuten, was Kim Steegen terug te vinden. Heeft precies niet moeten meehelpen chappen met Hendrickx dus.

uitslag
tussentijden

Deze wedstrijd telde niet mee voor het Wintercriterium, dus geen informatie over de tussenstand. Volgende week zijn er weer punten te verdienen op Waterschei, tijdens de hamok-cup.

* (hij heeft een bril of lenzen)

Foto's BK Fiets-O

Ze zijn dankzij Jacques Grauls te vinden op deze link.


De toppers bij HMaA:





Respect:




Getekende aangezichten:








Podium:




Renners sterven niet

Renners sterven niet,
ze verdwijnen alleen maar uit het zicht
eens zij met niet te evenaren stijl
de laatste finish hebben overschreden
en de snelheid van het leven
hen met stijve spieren achterlaat.

Want koersen blijven ze,
ook al vallen hart en wielen stil,
zij gaan in duizend hoofden door
met duwen en nooit doodgaan,
hun zweet geeft blijvend glans
aan het asfalt.

Weet dat
wanneer de aarde hen dan toch
met tegenzin bedekt,
hun naam voor altijd
als een echo tussen bergen
zal weerklinken.

Willie Verhegghe

Herfstwisselbeker: Oeyen en Franssen bovenaan

De Witte Bergen in Lichtaart waren het decor bij de tweede manche van het Wintercriterium. Greet Oeyen liep overtuigend naar de zege bij de dames. Bij de heren was de strijd ongemeen spannend, maar uiteindelijk was het de adelaar van Zoersel, Winston Franssen, die met de 1000 punten naar huis mocht.

Kaartnamen zeggen vaak iets over het terrein, maar niet altijd. Zo is er, u weet dat al lang, op Geneberg effectief geen berg, terwijl er op Genemeer bijvoorbeeld wél een meer is. Zo geloven wij ook dat de Witte Bergen vroeger ook effectief wit waren, maar tegenwoordig zou het daar toch beter de "Groen-wit gestreepte Bergen" mogen heten. Dankzij de baanlegging werden de benen gelukkig nog gespaard!

In omloop C, bij de dames, stond er geen maat op Greet Oeyen. Had de dag voordien nog moeten afzeggen voor het BK fietsoriëntatie wegens verkoudheid, maar pure clubliefde kon haar dan toch laten starten in de Herfstwisselbeker. Ondanks de verre-van-ideale omstandigheden wist ze de winnares van het Wintercriterium van twee jaar terug, Kim Steegen, op een respectabele afstand van 20 minuten te lopen. De nummer drie, Sien Verdeyen, volgde nog zo'n vijf minuten verder, wat al bij al toch nog 754 punten opleverde.

Bij de heren was de wedstrijd van dien aard dat het duidelijk was dat de punten belangrijk waren. Cadeaus werden niet uitgedeeld en elke meter tijdswinst was dan ook duur bevochten. Toch moet er hier bij gezegd worden dat de winnaarstijd gerust 10 minuten sneller had kunnen zijn. Hoe dat komt, vertelt u De Laatste Post.

De strijd speelde zich vooral achteraan de startlijst af. Eerst was er Jeroen van der Kleij. Dan was het Guy Tirez die het bos in mocht. Twee minuten later ging Desmond Franssen van start en weer twee minuten daarna uw dienaar, de wintercriteriumwinnaar van vorig jaar.

Aan post vier waren er twee groepjes. Franssen haalde Tirez in en uw dienaar raapte een verdwaalde Benjamin Anciaux, 16 minuten eerder gestart, op. Aan post vijf verslikten Franssen en Tirez zich in het fijne reliëf en kwam er een kwartet tot stand. In plaats van te kaarten, begon een race tegen de klok en tegen de concurrentie. Een versnelling van Franssen naar post 5 zorgde meteen voor opschudding in het pak. De anderen liepen minder nauwkeurig naar de post, Anciaux was zelfs al halfweg de volgende post, toen het hem begon te dagen dat de post een eindje terug was. Uw dienaar leidde de achtervolging, maar ging enkele posten later ook het decor in, dat door de vlinderpost op de foute heuvel te gaan zoeken. Tirez was dus gaan vliegen en de twee hammers konden los van elkaar aan een inhaaltocht beginnen. Tijdens de tweede vlinderlus kreeg Tirez Franssen terug in het vizier. Uw dienaar moest wachten tot op de hoge berg voor beide hazen terug in zicht kwamen, en twee snellere wegkeuzes naar de volgende posten waren nodig voordat de jacht eindigde. Van dat moment was het jagen op Jeroen van der Kleij, die een vlinder voorsprong had. Het duurde dan ook niet lang voordat er een samensmelting was van koploper van der Kleij en het achtervolgend drietal. Van der Kleij was wat eerder aan de post en probeerde er vanonder te muizen, wat ook lukte, maar die uitval werd vakkundig in de kiem gesmoord omdat uw dienaar en Franssen deden waar ze een hele zomer voor getraind hebben: zo snel mogelijk de pad opzoeken en maar knallen. Iets té hard misschien, want van der Kleij werd wel ingehaald, maar het vinden van de volgende post stokte op een hondertal meter van die post. Twijfel alom en de bergrug moest afgezocht worden naar een aanknopingspunt. Na enkele minuten werd dat dan ook gevonden en kon de race terug beginnen. Dit tijdsverlies gaf Anciaux de kans om terug aan te sluiten en direct naar de kop van de wedstrijd te springen en de groep een nieuwe parallelfout te laten maken. Dat was het bepalende moment van de wedstrijd. Tot dan toe lag uw dienaar ruim aan de leiding, maar op dat moment nam Winston Franssen de leiding in de wedstrijd over, virtueel weliswaar, want hij maakte geen deel uit van het peloton dat van zodra de post waarvan sprake, gevonden was, terug tempo begon te maken. Daarbij werd wel wat tijd goedgemaakt, maar niet genoeg om het gat naar Franssen te kunnen dichten. Franssen kon dus terugkijken op de eerste grote overwinning van het najaar. De vraag blijft nu of hij niet te vroeg piekt. Het echte wintercriteriumseizoen begint pas bij de Sinterklaascross, over de Sylvester tot aan de Valentijnscross. Gaat hij zijn torenhoge vormpijl ook tot die belangrijke wedstrijden kunnen aanhouden? U leest het alleszins op De Laatste Post.

Ook interessant is het te kijken naar de daginschrijvingen in de gewone omlopen. Die tellen niet mee voor het WC, maar een aantal belangrijke figuren peddelden daar rustig in rond. Zowel Kristof Daems als Wim Bries kwamen er aan de start, alsook de winnaar van twee jaar geleden, Wannes Hendrickx. Hendrickx moest clubgenoot Roel Smolders nog laten voorgaan, maar eindigde ruim voor Daems, wiens trainingskamp in Font-Romeu, zoals eerder door De Laatste Post bericht, duidelijk een voordeel op Bries inhield.

De Herfstwisselbeker zelf werd dit jaar gewonnen door Omega (Jacobs, Van De Moortel, G. Verdeyen, Wouters en E. Verdeyen). Zij hadden een ruime voorsprong op het Trolteam van D. Franssen en het KOL-team van Tirez.

De volgende afspraak is de hamokcup in Waterschei. Daar kunnen de niet-speciaallopers met de punten gaan lopen, zodat het mooi gebalanceerd blijft met de herfstwisselbeker, waar de speciaallopers bevoordeeld werden.

Uitslag
Tussentijden
Kaart omloop 2 (Toon Melis)
Herfswisselbeker