Herfstwisselbeker: Oeyen en Franssen bovenaan
De Witte Bergen in Lichtaart waren het decor bij de tweede manche van het Wintercriterium. Greet Oeyen liep overtuigend naar de zege bij de dames. Bij de heren was de strijd ongemeen spannend, maar uiteindelijk was het de adelaar van Zoersel, Winston Franssen, die met de 1000 punten naar huis mocht.
Kaartnamen zeggen vaak iets over het terrein, maar niet altijd. Zo is er, u weet dat al lang, op Geneberg effectief geen berg, terwijl er op Genemeer bijvoorbeeld wél een meer is. Zo geloven wij ook dat de Witte Bergen vroeger ook effectief wit waren, maar tegenwoordig zou het daar toch beter de "Groen-wit gestreepte Bergen" mogen heten. Dankzij de baanlegging werden de benen gelukkig nog gespaard!
In omloop C, bij de dames, stond er geen maat op Greet Oeyen. Had de dag voordien nog moeten afzeggen voor het BK fietsoriëntatie wegens verkoudheid, maar pure clubliefde kon haar dan toch laten starten in de Herfstwisselbeker. Ondanks de verre-van-ideale omstandigheden wist ze de winnares van het Wintercriterium van twee jaar terug, Kim Steegen, op een respectabele afstand van 20 minuten te lopen. De nummer drie, Sien Verdeyen, volgde nog zo'n vijf minuten verder, wat al bij al toch nog 754 punten opleverde.
Bij de heren was de wedstrijd van dien aard dat het duidelijk was dat de punten belangrijk waren. Cadeaus werden niet uitgedeeld en elke meter tijdswinst was dan ook duur bevochten. Toch moet er hier bij gezegd worden dat de winnaarstijd gerust 10 minuten sneller had kunnen zijn. Hoe dat komt, vertelt u De Laatste Post.
De strijd speelde zich vooral achteraan de startlijst af. Eerst was er Jeroen van der Kleij. Dan was het Guy Tirez die het bos in mocht. Twee minuten later ging Desmond Franssen van start en weer twee minuten daarna uw dienaar, de wintercriteriumwinnaar van vorig jaar.
Aan post vier waren er twee groepjes. Franssen haalde Tirez in en uw dienaar raapte een verdwaalde Benjamin Anciaux, 16 minuten eerder gestart, op. Aan post vijf verslikten Franssen en Tirez zich in het fijne reliëf en kwam er een kwartet tot stand. In plaats van te kaarten, begon een race tegen de klok en tegen de concurrentie. Een versnelling van Franssen naar post 5 zorgde meteen voor opschudding in het pak. De anderen liepen minder nauwkeurig naar de post, Anciaux was zelfs al halfweg de volgende post, toen het hem begon te dagen dat de post een eindje terug was. Uw dienaar leidde de achtervolging, maar ging enkele posten later ook het decor in, dat door de vlinderpost op de foute heuvel te gaan zoeken. Tirez was dus gaan vliegen en de twee hammers konden los van elkaar aan een inhaaltocht beginnen. Tijdens de tweede vlinderlus kreeg Tirez Franssen terug in het vizier. Uw dienaar moest wachten tot op de hoge berg voor beide hazen terug in zicht kwamen, en twee snellere wegkeuzes naar de volgende posten waren nodig voordat de jacht eindigde. Van dat moment was het jagen op Jeroen van der Kleij, die een vlinder voorsprong had. Het duurde dan ook niet lang voordat er een samensmelting was van koploper van der Kleij en het achtervolgend drietal. Van der Kleij was wat eerder aan de post en probeerde er vanonder te muizen, wat ook lukte, maar die uitval werd vakkundig in de kiem gesmoord omdat uw dienaar en Franssen deden waar ze een hele zomer voor getraind hebben: zo snel mogelijk de pad opzoeken en maar knallen. Iets té hard misschien, want van der Kleij werd wel ingehaald, maar het vinden van de volgende post stokte op een hondertal meter van die post. Twijfel alom en de bergrug moest afgezocht worden naar een aanknopingspunt. Na enkele minuten werd dat dan ook gevonden en kon de race terug beginnen. Dit tijdsverlies gaf Anciaux de kans om terug aan te sluiten en direct naar de kop van de wedstrijd te springen en de groep een nieuwe parallelfout te laten maken. Dat was het bepalende moment van de wedstrijd. Tot dan toe lag uw dienaar ruim aan de leiding, maar op dat moment nam Winston Franssen de leiding in de wedstrijd over, virtueel weliswaar, want hij maakte geen deel uit van het peloton dat van zodra de post waarvan sprake, gevonden was, terug tempo begon te maken. Daarbij werd wel wat tijd goedgemaakt, maar niet genoeg om het gat naar Franssen te kunnen dichten. Franssen kon dus terugkijken op de eerste grote overwinning van het najaar. De vraag blijft nu of hij niet te vroeg piekt. Het echte wintercriteriumseizoen begint pas bij de Sinterklaascross, over de Sylvester tot aan de Valentijnscross. Gaat hij zijn torenhoge vormpijl ook tot die belangrijke wedstrijden kunnen aanhouden? U leest het alleszins op De Laatste Post.
Ook interessant is het te kijken naar de daginschrijvingen in de gewone omlopen. Die tellen niet mee voor het WC, maar een aantal belangrijke figuren peddelden daar rustig in rond. Zowel Kristof Daems als Wim Bries kwamen er aan de start, alsook de winnaar van twee jaar geleden, Wannes Hendrickx. Hendrickx moest clubgenoot Roel Smolders nog laten voorgaan, maar eindigde ruim voor Daems, wiens trainingskamp in Font-Romeu, zoals eerder door De Laatste Post bericht, duidelijk een voordeel op Bries inhield.
De Herfstwisselbeker zelf werd dit jaar gewonnen door Omega (Jacobs, Van De Moortel, G. Verdeyen, Wouters en E. Verdeyen). Zij hadden een ruime voorsprong op het Trolteam van D. Franssen en het KOL-team van Tirez.
De volgende afspraak is de hamokcup in Waterschei. Daar kunnen de niet-speciaallopers met de punten gaan lopen, zodat het mooi gebalanceerd blijft met de herfstwisselbeker, waar de speciaallopers bevoordeeld werden.
Uitslag
Tussentijden
Kaart omloop 2 (Toon Melis)
Herfswisselbeker
Kaartnamen zeggen vaak iets over het terrein, maar niet altijd. Zo is er, u weet dat al lang, op Geneberg effectief geen berg, terwijl er op Genemeer bijvoorbeeld wél een meer is. Zo geloven wij ook dat de Witte Bergen vroeger ook effectief wit waren, maar tegenwoordig zou het daar toch beter de "Groen-wit gestreepte Bergen" mogen heten. Dankzij de baanlegging werden de benen gelukkig nog gespaard!
In omloop C, bij de dames, stond er geen maat op Greet Oeyen. Had de dag voordien nog moeten afzeggen voor het BK fietsoriëntatie wegens verkoudheid, maar pure clubliefde kon haar dan toch laten starten in de Herfstwisselbeker. Ondanks de verre-van-ideale omstandigheden wist ze de winnares van het Wintercriterium van twee jaar terug, Kim Steegen, op een respectabele afstand van 20 minuten te lopen. De nummer drie, Sien Verdeyen, volgde nog zo'n vijf minuten verder, wat al bij al toch nog 754 punten opleverde.
Bij de heren was de wedstrijd van dien aard dat het duidelijk was dat de punten belangrijk waren. Cadeaus werden niet uitgedeeld en elke meter tijdswinst was dan ook duur bevochten. Toch moet er hier bij gezegd worden dat de winnaarstijd gerust 10 minuten sneller had kunnen zijn. Hoe dat komt, vertelt u De Laatste Post.
De strijd speelde zich vooral achteraan de startlijst af. Eerst was er Jeroen van der Kleij. Dan was het Guy Tirez die het bos in mocht. Twee minuten later ging Desmond Franssen van start en weer twee minuten daarna uw dienaar, de wintercriteriumwinnaar van vorig jaar.
Aan post vier waren er twee groepjes. Franssen haalde Tirez in en uw dienaar raapte een verdwaalde Benjamin Anciaux, 16 minuten eerder gestart, op. Aan post vijf verslikten Franssen en Tirez zich in het fijne reliëf en kwam er een kwartet tot stand. In plaats van te kaarten, begon een race tegen de klok en tegen de concurrentie. Een versnelling van Franssen naar post 5 zorgde meteen voor opschudding in het pak. De anderen liepen minder nauwkeurig naar de post, Anciaux was zelfs al halfweg de volgende post, toen het hem begon te dagen dat de post een eindje terug was. Uw dienaar leidde de achtervolging, maar ging enkele posten later ook het decor in, dat door de vlinderpost op de foute heuvel te gaan zoeken. Tirez was dus gaan vliegen en de twee hammers konden los van elkaar aan een inhaaltocht beginnen. Tijdens de tweede vlinderlus kreeg Tirez Franssen terug in het vizier. Uw dienaar moest wachten tot op de hoge berg voor beide hazen terug in zicht kwamen, en twee snellere wegkeuzes naar de volgende posten waren nodig voordat de jacht eindigde. Van dat moment was het jagen op Jeroen van der Kleij, die een vlinder voorsprong had. Het duurde dan ook niet lang voordat er een samensmelting was van koploper van der Kleij en het achtervolgend drietal. Van der Kleij was wat eerder aan de post en probeerde er vanonder te muizen, wat ook lukte, maar die uitval werd vakkundig in de kiem gesmoord omdat uw dienaar en Franssen deden waar ze een hele zomer voor getraind hebben: zo snel mogelijk de pad opzoeken en maar knallen. Iets té hard misschien, want van der Kleij werd wel ingehaald, maar het vinden van de volgende post stokte op een hondertal meter van die post. Twijfel alom en de bergrug moest afgezocht worden naar een aanknopingspunt. Na enkele minuten werd dat dan ook gevonden en kon de race terug beginnen. Dit tijdsverlies gaf Anciaux de kans om terug aan te sluiten en direct naar de kop van de wedstrijd te springen en de groep een nieuwe parallelfout te laten maken. Dat was het bepalende moment van de wedstrijd. Tot dan toe lag uw dienaar ruim aan de leiding, maar op dat moment nam Winston Franssen de leiding in de wedstrijd over, virtueel weliswaar, want hij maakte geen deel uit van het peloton dat van zodra de post waarvan sprake, gevonden was, terug tempo begon te maken. Daarbij werd wel wat tijd goedgemaakt, maar niet genoeg om het gat naar Franssen te kunnen dichten. Franssen kon dus terugkijken op de eerste grote overwinning van het najaar. De vraag blijft nu of hij niet te vroeg piekt. Het echte wintercriteriumseizoen begint pas bij de Sinterklaascross, over de Sylvester tot aan de Valentijnscross. Gaat hij zijn torenhoge vormpijl ook tot die belangrijke wedstrijden kunnen aanhouden? U leest het alleszins op De Laatste Post.
Ook interessant is het te kijken naar de daginschrijvingen in de gewone omlopen. Die tellen niet mee voor het WC, maar een aantal belangrijke figuren peddelden daar rustig in rond. Zowel Kristof Daems als Wim Bries kwamen er aan de start, alsook de winnaar van twee jaar geleden, Wannes Hendrickx. Hendrickx moest clubgenoot Roel Smolders nog laten voorgaan, maar eindigde ruim voor Daems, wiens trainingskamp in Font-Romeu, zoals eerder door De Laatste Post bericht, duidelijk een voordeel op Bries inhield.
De Herfstwisselbeker zelf werd dit jaar gewonnen door Omega (Jacobs, Van De Moortel, G. Verdeyen, Wouters en E. Verdeyen). Zij hadden een ruime voorsprong op het Trolteam van D. Franssen en het KOL-team van Tirez.
De volgende afspraak is de hamokcup in Waterschei. Daar kunnen de niet-speciaallopers met de punten gaan lopen, zodat het mooi gebalanceerd blijft met de herfstwisselbeker, waar de speciaallopers bevoordeeld werden.
Uitslag
Tussentijden
Kaart omloop 2 (Toon Melis)
Herfswisselbeker
2 Comments:
At 2/11/10 09:27, Anoniem said…
Een wedstrijd uit de oude doos!
At 3/11/10 23:57, Anoniem said…
Jeroen,
Velen zien niet in dat De WinterC wedstrijden nu van groot belang zijn.. als je die eerste paar wedstrijden mist.. daalt de moraal en bots je plots op een grote achterstand tov de toppers..Om dit te voorkomen wordt dus aangeraden om vanaf het begin allert vooraan te staan..
Nu is er wat onduidelijkheid ivm de wintercriteriumpunten die je kan verdienen op de hamokcup..
Welke Wedstrijd schrijven we best in die dag..om die ozo belangrijke punten weg te kapen..
Want vergeet niet het WC is het klassement der klassementen..En iedereen wil daar schitteren..
Een reactie posten
<< Home