Opiniestuk: de toekomst van de sport bij ons?

Op aanvraag van Siegfried Bakelants, publiceren we hieronder zijn opiniestuk over de huidige situatie van de oriëntatiesport in België (ook te lezen in de vvo bijlage).

Met enorm veel plezier ben ik sinds enkele maanden weer begonnen met wat wedstrijden te lopen en met nog meer plezier lees ik de resultaten van onze jongeren, junioren en elites met, en dat kan niemand ontkennen, Yannick Michiels en Tristan Bloemen op kop. Onze sport, en dat kan opnieuw niemand ontkennen, is de meest complete, educatief verantwoorde en geniaalste sport ooit. Heerlijk toch: lopen, fietsen, wandelen, skiën, biatlon,… en dat in de meest fantastische omgevingen: bos, heide, bergen, parken, steden,… en dat op de koop toe voor verschillende leeftijden, moeilijkheidsgraden en in verschillende wedstrijdvormen: klassiek, lang, aflossing, ’s nachts, sprint,... We kunnen alleen maar ons nederig respect tonen voor de voortrekkers, organisatoren en tientallen vrijwilligers. Ooit ga ik in een bestuur of raad, zeker weten!

En als je de voorzitter van de Zweedse nationale bond moet geloven in een interview op de nationale radio tijdens de O-ringen, gaan we voor Olympisch! Ski-OL in 2022 en ‘gewoon’ in 2024. Kan je je dat voorstellen? Voor Yannick zal het misschien te laat komen, en ikzelf wou plots dat ik terug in de reeks H-10 van start kon gaan en hij waarschijnlijk ook. Maar toch, hij mag niet klagen, zijn agenda is oogverblindend en de resultaten haast perfect, zelfs internationaal gezien. Ik mocht hem aanschouwen tijdens de sprint op diezelfde O-ringen, topatleet is één van de woorden dat bij me opkwam. We gaan ons best moeten doen om hem niet te verliezen en dat als club, als bond en als land. Met zulke resultaten verdient hij het om volledig omkaderd te worden, betaald vervoer, verblijf en materiaal, en natuurlijk een statuut als topsporter, betaald door de club, door de bond, door ons land. Niet?

Maar Yannick is interessanter dan alleen zijn resultaten. Hij is een specialist. De gescande kaarten op zijn blog liegen er niet om. Hij kiest zijn wedstrijden zorgvuldig uit in binnen- en buitenland. Hij is een sprinter: korte afstanden, enorme details en tijdsdruk, en dat op een erg specifieke locatie. Het gaat om parken en steden. Wij hadden bij ons in het voorjaar Brugge, Lummen en Thuin als erg goede voorbeelden. Minder gedoe om toestemmingen te krijgen dan voor een bos, maar vooral de mogelijkheden om een internationaal deelnemersveld te lokken en om lokale overheden en zelfs sponsors en de media te enthousiasmeren voor onze sport. Een speaker, kijkposten, veel passage en dat op unieke locaties met controleposten op unieke locaties.

In navolging van Yannick ben ik alvast van plan om zulke wedstrijden uit te kiezen. Ik hoop dat de beslissingnemers en organisatoren in ons land hem ook blijven volgen en niet alleen zijn resultaten. En dat om samen met hem onze sport op een ander niveau te brengen. Stages voor nieuwelingen en de werking van de jeugd-, junioren- en seniorenploegen zijn de basis. Ik hoop dat Yannick en Tristan en de anderen vaak om feedback worden gevraagd om zo het beleid voortdurend aan te passen. Daarnaast op clubniveau vormen de wedstrijden het hart van onze hobby. Daarom doe ik een warme oproep om dezelfde kaart als Yannick te trekken en te kiezen voor deze spectaculairste vorm van onze sport die op de koop toe juist in ons land perfect kan georganiseerd worden in een erg aantrekkelijk historisch kader. Een organisatie als het OL-weekend in Brugge kan ons op de internationale kaart plaatsen in het hart van Europa. Stel je voor een nachtsprint in het centrum van Hasselt, Antwerpen, Luik of Brussel? Daar droom ik van.