Vooraf aangekondigd worden als de grote favoriet, de druk van het moeten winnen op een parcours naar maat weerstaan, vorige keer gewonnen hebben, als allerlaatste het bos in moeten en het dan waarmaken, dat is een straffe prestatie. Toch was het dat wat Bart Delobel zondag in Dilsen klaarspeelde.
De 15,1 km met 330m hoogteverschil zorgden voor een fysieke uitputtingsslag. Toch was het niet daar dat de wedstrijd in zijn beslissende plooi viel, maar op bepaalde sleutelmomenten onderweg.
Bij de eerste starters zagen we Thomas van der Kleij. Won 's vrijdags in Westerlo terug overtuigend de nachtwedstrijd en werd dan vooraf toch al gezien als één van de grote belagers van Delobel. Voor van der Kleij zat de wedstrijd er al na 4 posten op. Wat last van een kuitblessure en dan maar beslist om geen risico te nemen met het oog op het grote kampioenschapsweekend van volgende week, waar een grote kampioen als van der Kleij natuurlijk hoge ogen wil en naar wij de voorbije weken gezien hebben, zal, gooien.
De volgende topper in de rij was Joost Talloen. Daar eindigde het eigenlijk nog eerder. Bij post 2 al keek Talloen tegen een minutenachterstand aan. Fysiek was hij wel degelijk sterk, nog eens aantonend dat een fysieke test de dag ervoor niet alles zegt, en hij rukte dan ook op naarmate de wedstrijd vorderde. Zijn eerste plaats, voor het jonge Balens-Finse talent Melistä bleef dan ook lang bovenaan de tabellen staan.
Johan Goubau, van Altaïr tegenwoordig, liep zijn laatste Belgische wedstrijd van dit voorjaar voor een Erasmus in Warschau en zoals wij al vaker geschreven hebben, heeft die altijd energie teveel. Knalde dan ook ongelofelijk snel, maar liet onderweg toch ook tijd liggen, dat zeker bij post 21, net na de kaartwissel. Toch verpulverde hij de tijd van Talloen met maar liefst 3 minuten. Goubau was bekaf na de aankomst, deed de oortjes van zijn muziekapparaat uit, had moeite om het loslooptempo van uw verslaggever te volgen, maar kon toch nog tegen de verzamelde pers zeggen "Ik ben kapot. Heb zó hard gelopen. Straks de vlieger op, maar voor het WOC selectieweekend binnen enkele weken kom ik al direct terug. Ik focus mij vooral op de middle en de sprint."
Zo leek het dus dat Goubau ging winnen, zeker nadat ook latere starters als T. Hendrickx niet aan de tijd van Goubau kwamen. Toch ook tevredenheid in het Hendrickxkamp, die, dit vertelde hij wél echt, op het einde kapot zat, maar toch tevreden was dat hij terug zo lang kon lopen.
Maar wie kwam er dan nog roet in het eten gooien? Het was Bart 'Party' Delobel himself. Klaagt op zijn
weblog nog over concentratieverlies onderweg, maar had onderweg nog wel de tijd om 'smakelijk' te zeggen terwijl wij ons druivensuiker wondermiddel innamen. Hij zegt dat het lange been niet vooruit ging, gelijk had hij, want daar zag De Laatste Post hem ook voorbijjoggen. Het leek ons niet alsof hij naar de overwinning snelde, maar toch smeerde hij Goubau een kleine halve minuut achterstand aan zijn broek en na zijn sterke prestatie op de vorige Omegawedstrijd in Pijnven kon hij nu echt voor een thuisoverwinning zorgen.
Wat dan bij de dames?
De Laatste Post had op Oeyen-Hermans-Hoofd gegokt. Dat was bij voorbaat verloren, want Oeyen verscheen niet aan de start. Naar wij denken de afloop van de test de dag ervoor te zwaar gaan vieren. Wat wel perfect was, waren de volgende twee namen. Aline Hermans bleef Catherine Hoofd zo'n twee minuten voor. De winnares van het nationaal regelmatigheidscriterium van vorig jaar geeft zo al direct aan klaar te zijn voor het komende seizoen, waarvan de tweede manche al direct volgend weekend in Lommel gepland staat. Na de valleien en relatief dichte bossen van de Maaskant, wordt het uitkijken wie er aan de rand van het Kempisch plateau meester(es) van de dennenbossen zal worden.
UitslagTussentijdenKaart H21E (D. Franssen)
