Regionales Don Bosco en Stad Diest
Wedstrijden vier en vijf van dit verlengde weekend gingen door in respectievelijk Hechtel en Diest. Net als bij de vorige evenementen in Zoersel, Turnhout en Wallonië was er iemand van De Laatste Post aanwezig.
Hechtel
De wedstrijd in Hechtel speelde zich af rond het Don Bosco instituut en staat beter bekend als de meest oostelijke zone van De Hechtelse Duinen. Eénzelfde scenario als in het felbegeerde lenteloopje in het gemeentepark in Zoersel speelde zich af.
In Zoersel leek Frank Buytaert lange tijd met de overwinning naar huis te mogen gaan, maar uiteindelijk staken Slokkers van der Kleij en Hoekx, die misschien niet langs de optimale weg naar Zoersel reden, nog een stokje voor zijn snelle wielen. In Hechtel leek dan weer Hoekx te winnen, tevreden als hij was ondanks enkele onvolmaaktheden, tot daar de familie van der Kleij aankwam en Thomas zijn prestatie van 's woensdags wou bevestigen. Hij deed dat dan ook glansrijk, hoewel zijn snelheid net dat ietsje lager lag: in Zoersel liep hij nog 4'37 per kilometer, in Hechtel moest hij genoegen nemen met 4'42 minuten per kilometer, toch een dikke vijf seconden trager.
De reden van van der Kleij's succes is ondertussen duidelijk geworden, met het vorige week verschenen (en ondertussen on-line te lezen) Stedelijk Infoblad van de Stad Lommel, binnen enkele weken strijdtoneel van het BK sprintoriëntatie. Van der Kleij mocht daar samen met uw dienaar een hele A3 vullen. De populariteit van van der Kleij kent in Lommel geen grenzen meer, met mensen die spontaan telefoneren en wij vermoeden een camera gericht hebben op de telefooncentrale in het vdK trainingscentrum in Kattenbos, in de hoop een glimp op te vangen van hun idool. Ons eigen wedervaren bleef daarentegen beperkt tot mensen die aan onze kapper vragen of wij door een permanent aan die krullen komen!
Diest
Vandaag werd in de thuisstad van de club Omega, in Diest, de traditionele stadsoriëntatie gelopen. Deelnemers kregen wat stad en twee snuifjes bos te verwerken op hun weg naar de niet-te-vinden finish. Onderweg konden ze kennis maken met het plaatselijke fenomeen "vastlopen". Hier bestaan verschillende variëteiten van: de eerste vorm is het alombekende vermoeidheidsvastlopen, waar de loper door vermoeidheid een klein zwart streepje niet ziet, bijvoorbeeld net na post 18 van het langste parcours. Een tweede soort is het vastlopen tussen niet-op-de-kaart-staande tennisvelden, populair op weg naar post 28. De derde soort is het net-niet-vastlopen, bijvoorbeeld op het padje(sic) naast het ziekenhuis, waar er een hek lijkt te staan, maar als er toch lopers doorkunnen, zal het wel geen hek zijn. Als er een oudere heer met de fiets door wil gaan, betekent het in elk geval wachten.
Dat gezegd zijnde kijken we normaal gezien naar de resultaten, maar aangezien die bij het ter perse gaan nog niet bekend waren zullen we ons beperken tot de stand van zaken op het moment dat we de lange tocht naar Lommel aanvatten. Aangezien van der Kleij vooraf had aangekondigd niet aanwezig te zijn, waren er winstkansen voor de anderen. Het werd weer een ouderwetse, spannende strijd tussen Oeyen en Hoekx, met Hoekx die uiteindelijk op het hoogste schavotje terechtkwam. Op een derde plaats was, naar eigen zeggen "afgebotte speer", Guido Verdeyen te vinden.
Bij de dames zagen we een sterke tijd van de uit Nieuw-Zeeland teruggekeerde Sofie Herremans in de 2 omloop, ondanks wat voet-omslaanleed, toch nog in staat om hard te lopen.
De naar alle waarschijnlijkheid al tweedehandse kaart van parcours 1 is wel al te bekijken tijdens het wachten op de officiële uitslagen.
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home