Supersprint Stad Aarschot
Alles moet sneller, alles moet competitiever, alles moet spannender. In deze multimediale wereld ontsnapt ook het oriëntatielopen niet aan deze trend.
Enerzijds is er de drang om meer spektakel te brengen: meer interactie tussen toeschouwers en lopers, lopers moeten tegen hoge snelheid en met maximale concentratie presteren onder het allesziend oog van een kritisch publiek, spanning met wisselende kopposities tot op de meet, kampioenen die kraken en nieuwe kampioenen die opstaan, dat is wat we willen zien…
Anderzijds moet het ook allemaal visueler, flitsender, directer… Er zijn er die willen dat oriëntatielopen ooit een olympische sport wordt, maar om in die miljardenbusiness opgenomen te worden en te kunnen opvallen moet de kijker vanuit zijn luie zetel als het ware over de schouder kunnen meemaken. De kijker wil livestream informatie, tussenstanden, weten wie de kop trekt en weten wie volgt, live zien wie de mist in gaat of wie er telkens weer pal op loopt….
Waar vroeger de grote aflossingswedstrijden de meeste spanning brachten, zijn er nu ook talrijke varianten die niet moeten onder doen: Micro-O, Orientshow, Park World Tour,… Zondag ook van dat in ons eigen belgenland. Op de kaart van Stad Aarschot organiseerde Omega een Supersprint waar geen moeite gespaard werd om het zo aangenaam mogelijk te maken voor de toeschouwer.
9 vrouwen en 17 mannen hadden zich ingeschreven. Door de senior selectiewedstrijden in Zwitserland ontbraken er echter spijtig genoeg een heel aantal namen die voor heel wat extra spanning had kunnen zorgen. Opvallend was de aanwezigheid van Michel Bastin die als enige Waal in het gezelschap van ver was gekomen om de strijd aan te gaan met de Vlamingen.
Eén voor één werden de deelnemers op het podium geroepen onder het vakkundig commentaar van speaker Karl Keuppens die hen nog eens confronteerde met hun (al dan niet) bijeengelopen palmares. De startlijst was zo opgesteld dat de grootste kanshebbers op de overwinning als laatsten startten. Er werd gestart om de minuut. Het parcours bestond uit een kleine loop, wanneer de lopers terug uitkwamen op de Grote Markt waar de toeschouwers stonden. Er volgde een labyrint-loop van een zestal posten, waarna nog een langere lus volgde. Een radiopost in die laatste lus zorgde nog voor wat extra ‘live’ informatie.
Bij de vrouwen was het simpel. Miek nam onmiddellijk de leiding aan post 1 en hield die vast tot op het einde. Vernederend voor de mannen was dat Miek over de eerste 2 delen (loop – labyrint) 9 seconden sneller liep dan de snelste man… Saartje Sallaerts verloor haar 2e plaats in het labyrinth aan Kim Geypen (2e) en werd uiteindelijk 3e.
Bij de mannen was het spannender. Wannes Hendrickx was het snelst uit de startblokken geschoten, maar het waren Jeremy Genar, Tom Mariën en Adriaan Pelckmans die afwisselend aan kop hingen. Adriaan Pelckmans had de leiding toen hij het labyrint verliet, maar het waren Guido Verdeyen en Michel Bastin die op de lange loop die er op volgde kwamen bovendrijven. Guido won uiteindelijk verrassend (en ook weer niet) voor Michel Bastin. Tom Mariën had 30 seconden voorsprong gehad als hij de post vlak voor het labyrint niet had voorbijgelopen. Hij was niet alleen, 6 van de 17 mannen waren uiteindelijk gedeclasseerd. Ook hier toonden de vrouwen zich superieur aan de mannen want slechts één van hen moest gedeclasseerd worden. Een H-40 won dus uiteindelijk de supersprint bij de mannen, het zou interessant geweest zijn als zoon Jochen ook had kunnen deelnemen…
Door het labyrint op de grote markt, de radiopost en de speaker had de toeschouwer al bij al een goed overzicht op de wedstrijd. De parcours hadden misschien net iets korter mogen zijn. Een scherm met daarop live de tussenstanden van meerdere controleposten kan misschien de volgende stap zijn. Ik vond het alvast mooi werk van baanlegger Stefan Thiels. Helaas waren veel potentiële toeschouwers al snel na hun wedstrijd naar huis (het was dan ook beginnen regenen). Op die wedstrijd trouwens twee winnaars die nog nooit eerder een wedstrijd wonnen: Frank Buytaert (TROL) won na enkele 2e plaatsen nu voor het eerst het A-parcours. Hij verdiende reeds eerder zijn pluimen in het snelwandelen (meervoudig Belgisch kampioen op verschillende afstanden) en liep ook verscheidene marathons. Sinds januari richt hij zich ook op het oriëntatielopen. In parcours B maakte het SLOK-product Frederik Loeckx (nu Omega) na een maand uitzieken zijn wederoptreden. Hij had zichzelf blijkbaar nog onderschat en won vlot zijn omloop.
Enerzijds is er de drang om meer spektakel te brengen: meer interactie tussen toeschouwers en lopers, lopers moeten tegen hoge snelheid en met maximale concentratie presteren onder het allesziend oog van een kritisch publiek, spanning met wisselende kopposities tot op de meet, kampioenen die kraken en nieuwe kampioenen die opstaan, dat is wat we willen zien…
Anderzijds moet het ook allemaal visueler, flitsender, directer… Er zijn er die willen dat oriëntatielopen ooit een olympische sport wordt, maar om in die miljardenbusiness opgenomen te worden en te kunnen opvallen moet de kijker vanuit zijn luie zetel als het ware over de schouder kunnen meemaken. De kijker wil livestream informatie, tussenstanden, weten wie de kop trekt en weten wie volgt, live zien wie de mist in gaat of wie er telkens weer pal op loopt….
Waar vroeger de grote aflossingswedstrijden de meeste spanning brachten, zijn er nu ook talrijke varianten die niet moeten onder doen: Micro-O, Orientshow, Park World Tour,… Zondag ook van dat in ons eigen belgenland. Op de kaart van Stad Aarschot organiseerde Omega een Supersprint waar geen moeite gespaard werd om het zo aangenaam mogelijk te maken voor de toeschouwer.
9 vrouwen en 17 mannen hadden zich ingeschreven. Door de senior selectiewedstrijden in Zwitserland ontbraken er echter spijtig genoeg een heel aantal namen die voor heel wat extra spanning had kunnen zorgen. Opvallend was de aanwezigheid van Michel Bastin die als enige Waal in het gezelschap van ver was gekomen om de strijd aan te gaan met de Vlamingen.
Eén voor één werden de deelnemers op het podium geroepen onder het vakkundig commentaar van speaker Karl Keuppens die hen nog eens confronteerde met hun (al dan niet) bijeengelopen palmares. De startlijst was zo opgesteld dat de grootste kanshebbers op de overwinning als laatsten startten. Er werd gestart om de minuut. Het parcours bestond uit een kleine loop, wanneer de lopers terug uitkwamen op de Grote Markt waar de toeschouwers stonden. Er volgde een labyrint-loop van een zestal posten, waarna nog een langere lus volgde. Een radiopost in die laatste lus zorgde nog voor wat extra ‘live’ informatie.
Bij de vrouwen was het simpel. Miek nam onmiddellijk de leiding aan post 1 en hield die vast tot op het einde. Vernederend voor de mannen was dat Miek over de eerste 2 delen (loop – labyrint) 9 seconden sneller liep dan de snelste man… Saartje Sallaerts verloor haar 2e plaats in het labyrinth aan Kim Geypen (2e) en werd uiteindelijk 3e.
Bij de mannen was het spannender. Wannes Hendrickx was het snelst uit de startblokken geschoten, maar het waren Jeremy Genar, Tom Mariën en Adriaan Pelckmans die afwisselend aan kop hingen. Adriaan Pelckmans had de leiding toen hij het labyrint verliet, maar het waren Guido Verdeyen en Michel Bastin die op de lange loop die er op volgde kwamen bovendrijven. Guido won uiteindelijk verrassend (en ook weer niet) voor Michel Bastin. Tom Mariën had 30 seconden voorsprong gehad als hij de post vlak voor het labyrint niet had voorbijgelopen. Hij was niet alleen, 6 van de 17 mannen waren uiteindelijk gedeclasseerd. Ook hier toonden de vrouwen zich superieur aan de mannen want slechts één van hen moest gedeclasseerd worden. Een H-40 won dus uiteindelijk de supersprint bij de mannen, het zou interessant geweest zijn als zoon Jochen ook had kunnen deelnemen…
Door het labyrint op de grote markt, de radiopost en de speaker had de toeschouwer al bij al een goed overzicht op de wedstrijd. De parcours hadden misschien net iets korter mogen zijn. Een scherm met daarop live de tussenstanden van meerdere controleposten kan misschien de volgende stap zijn. Ik vond het alvast mooi werk van baanlegger Stefan Thiels. Helaas waren veel potentiële toeschouwers al snel na hun wedstrijd naar huis (het was dan ook beginnen regenen). Op die wedstrijd trouwens twee winnaars die nog nooit eerder een wedstrijd wonnen: Frank Buytaert (TROL) won na enkele 2e plaatsen nu voor het eerst het A-parcours. Hij verdiende reeds eerder zijn pluimen in het snelwandelen (meervoudig Belgisch kampioen op verschillende afstanden) en liep ook verscheidene marathons. Sinds januari richt hij zich ook op het oriëntatielopen. In parcours B maakte het SLOK-product Frederik Loeckx (nu Omega) na een maand uitzieken zijn wederoptreden. Hij had zichzelf blijkbaar nog onderschat en won vlot zijn omloop.
2 Comments:
At 15/5/07 22:08, Anoniem said…
Mooi initiatief, afwezigen hadde precies ongelijk
At 15/5/07 22:53, jeroen vdK said…
Park en stadsol's spreken mij minder aan.Ik was gaan fietsen in Nederlands limburg.
Toch nog iets wat heel belangrijk is... ook bij sprint events is het verboden om de kaart een bepaalde tijd voor de wedstrijden te betreden.
Bepaalde doorgangen die je op voorhand al weet zijn bij een sprint maken een wereld van verschil.
Een reactie posten
<< Home