SloKlubkampioenschap

Gisterenavond was het Arenbergpark in Leuven het decor bij de tweede editie van het clubkampioenschap van Slok. Traditioneel wordt een clubkampioenschap georganiseerd door de winnaar van de vorige editie, in dit geval ondergetekende. De overwinning vorig jaar kwam er na een harde strijd, waarin Ken Peeters als eerste de aankomst bereikte, maar 10 minuten straftijd aan zijn broek kreeg door het knippen van een foute post. Normaal gezien wordt enkel de winnaar onthouden, maar het geval Peeters was toch relevant, omdat er bij Peeters enige stress te bespeuren was, zoals later zal blijken.

Een greepje uit de inschrijvingsmails:

Ik kom naar het club kampioenschap om deze keer op een fatsoenlijke manier te winnen.

Als dit nog twijfels laat over de intenties van Peeters...

Als viceclubkampioen ga ik zeker en vast aanwezig zijn.

Belgisch kampioen Lange Afstand Thomas van der Kleij laat ook duidelijk merken dat er veel op het spel staat.

Ik heb gisteren een blackout gekregen.
Hierdoor ben ik alles vergeten van de kaart van Arenberg.
Mijn terreinkennis is dus herleid tot 0.
Gelieve hiermee rekening te houden.
Mijn niveau is ook erg laag. Antwerpen is gelegen op 0 meter boven de zeespiegel.

Dries van der Kleij probeert het op een andere manier. Zo werkt het dus niet.

Het startuur werd bepaald op 19u. Toch werd Peeters, die de hele dag op het wedstrijdterrein doorbrengt, al om 18u opgemerkt aan de start bij gebouw De Nayer. Vergist van uur. Hij liep dan nog een paar toertjes rond de piste om dan langs Imec naar Egenhovenbos de tijd te gaan vullen. De normale route naar Egenhovenbos loopt niet langs Imec, die volgt gewoon de Dijle. De andere route doorkruist heel het park. U denkt het al, en wij dachten gisteren hetzelfde toen we na het posten zetten nog een toertje door Egenhovenbos gingen maken en daar Peeters inhaalden. Maar zou het helpen?

Kapers op de kust waren er genoeg. Op het rijtje voor de massastart zien we meer talent dan er gewoonlijk op een foto past. Dat rijtje werd samengeplooid en zo werden ploegen gevormd voor het eerste van twee delen: een finse aflossing. Op het kaartje stonden 11 posten. Geen gedoe met "allebei de lopers moeten posten X en Y gedaan hebben", nee, posten verdelen en wegwezen.

De uitslag:
1. Dries van der Kleij en Tom Vanderzande
2. Miek Fabré en Els Talloen
3. Jef Boeckx en An Frederickx
4. Sofie Herremans en Dries Van Gestel
5. Raf Vanderzande en Ken Peeters
6. Wouter Leeuws en Bob Eerdekens (2e keer OL)
7. Thomas van der Kleij en Leen Van Der Goten

De ploegen die de beste verdeling hadden gemaakt waren het snelste terug. De eerste drie ploegen kwamen samen aan. Van de andere ploegen stond er één van de twee lopers al een tijdje tot een langer tijdje te wachten.

Het tweede en beslissende deel van de wedstrijd was een individuele jachtstart. De eerste ploeg uit de finse aflossing start eerst, een halve minuut later gevolgd door de tweede ploeg, en zo verder, tot de laatste ploeg op drie minuten van de eerste. De omlopen van dit tweede deel waren aangepast aan de loper. De beginners kregen een gewone IOF kaart van 2km, de iets snellere een zonder-zwart van 3km en de echt snelle mannen kregen een oro-hydro-blanco van 4km te verwerken.

De uitslag:

 1. Tom Vanderzande        20:50
 2. Miek Fabré             20:59
 3. Els Talloen            21:00
 4. Sofie Herremans        21:40
 5. Dries van der Kleij    24:05
 6. Raf Vanderzande        25:17
 7. Ken Peeters            25:50
 8. Leen Van Der Goten     26:13
 9. Wouter Leeuws          26:15
10. An Frederickx          27:57
11. Thomas van der Kleij   29:45
12. Dries Van Gestel       32:45
13. Jef Boeckx             34:25
14. Bob Eerdekens          47:05 (maar met een lach)

Winnaar Vanderzande bij ex-winnaar Hoekx

Na de wedstrijd werden de plannen voor de volgende editie al volop besproken bij een veel te kleine spaghetti in De Spuye.

Alle foto's