Selectieweekend WOC
Het selectieweekend van het seniorteam voor WOC in Hongarije ging dit weekend door in de Elzas. Op het menu: een sprint op vrijdag, een middenafstand op zaterdag en een lange afstand op zondag.
De deelnemers waren, bij de dames: Greet Oeyen, Saartje Sallaerts en Vinciane Mulpas. Bij de heren: Thomas van der Kleij, Joost Talloen, Pieter Hendrickx, Fabien Pasquasy, Michel Bastin, Quentin De Neyer en uw verslaggever. Overgrote favoriet was natuurlijk Fabien, zoals Pieter het zo treffend wist te verwoorden na op een Duitse snelweg voorbijgevlogen te zijn door een Ferrari: dat is zoals Fabien tegenkomen in het bos.
Maar een wedstrijd moet natuurlijk nog gelopen worden.
De sprint ging door in het dorpje Breisach, over de Duitse grens, vlakbij de Kaiserstuhl, waar het, zo wil de traditie, altijd erg warm is. De juniors waren er ook en startten eerst. Contact met de al aangekomen lopers was verboden. Het startinterval was 2 minuten, op een sprint meer dan genoeg. De kaart was volgens door de kaarttekenaar zelf verzonnen normen getekend: lantaarnpaaltjes in het roze, kunstzinnige bomen van verschillende formaten, dikke zwarte muren, dikke zwarte paden, een dikke zwarte brug, dikke zwarte rotswanden. Gelukkig geen dikke zwarte omheiningen, die waren dun en zwart. Stukjes straat waren getekend, of waren onderweg naar post 3 niet getekend. Van de massa mensen op straat ook geen spoor op de kaart. Een loper zou voor minder de kluts kwijtraken en een post overslaan. Want dat was dag 1: Fabien en Quentin al p.m. Fabien slaat 7 over, net na de vlinder en Quentin was een keer te snel aan de vlinderpost.
Pieter was de snelste, 18:42, een paar seconden voor Joost. Thomas en Michel volgden een half minuutje erna en ik nog eens zoveel verder. Joost had voor zijn prestatie wel een serieuze glijpartij en bijhorende handblessure over. Bij de dames zat ook alles dicht bijeen, Vinciane wint juist voor Greet en Saartje een beetje verder.
De juniors waren er trouwens ook. Wouter was sneller dan Pieter! Yannick zat er ook maar vlak achter.
De middenafstand werd gelopen op een Franse regionale. Op zich was het een mooie baanlegging. Alleen spijtig dat de kaarttekenaar weeral heel selectief was in het tekenen van putten, van consequent zijn in de afmetingen vanaf wanneer je een put tekent was geen sprake. Maar dat was het minste probleem. Posten die fout staan op een selectiewedstrijd is veel minder leuk. Post 10 stond 100m hoger, met als gevolg dat de volgende post op kompas ook niet te vinden was. Een selectiewedstrijd wil je ook met gelijke wapens strijden. Iedereen kreeg zo een zelfde snelle SportIdent van VVO. Dit in tegenstelling tot de printkwaliteit van de kaarten. Die was bij een paar lopers echt wel belabberd. Gele zones waren tijdens het lopen niet te zien. Als mij foto van de kaart slecht lijkt, dan ligt dat dus niet enkel aan mij en mijn fototoestel. De resultaten waren dan ook desastreus, want een extra foutje is natuurlijk ook nog snel gemaakt.
De Belgisch resultaten:
Over Quentin willen we nog kwijt dat hij de postennummer die hij nu geknipt had mooier in het rijtje vond passen dan degene die hij moest hebben.
Wat de selectienormen betrof, was het al duidelijk dat er niet meer aan uit te kunnen was. Het enige wat we dachten vast te kunnen stellen was dat Greet iedereen uit de selectie had gelopen.
De voorbereiding op deze wedstrijd van Pieter en mij was ook wat anders dan die van de gemiddelde loper. Een bankje aan het hotel is heel verschillend van een stoeltje aan het wedstrijdcentrum. Verdwenen mensen opbellen en hun gsm in het rugzakstoeltje op een meter van u horen afgaan is ook niet zo plezant.
's Avonds bij het eten was veel pasta wel aangeraden: de lange afstand was 12,5km ver en 500m omhoog. Ook nu weer parasiteren op een Franse wedstrijd, dit keer met meer succes. En dat vertaalde zich ook in de resultaten. Als de tijden van Thomas, Pieter en Joost 4 minuten uiteen liggen, is dat geen toeval. 4 minuten tussen twee lopers op dezelfde omloop is wat kort voor een selectiewedstrijd. Aan de kijkpost was er trouwens nog een treintje van 5. Pogingen van de betreffende lopers om wagonnetjes eraf te krijgen door originele wegkeuzes (kaart N | Z) hadden maar een matig succes en enkel Michel en Quentin moesten mentaal of fysiek lossen.
Fabien was weeral niet erg tevreden. Hij nodigde na de wedstrijd iedereen uit voor een barbecue bij hem thuis, gestookt met de drie kaarten.
De beslissing over het Belgisch team op WOC valt vanavond. De sfeer in de ploeg was alvast goed.
Foto's
De deelnemers waren, bij de dames: Greet Oeyen, Saartje Sallaerts en Vinciane Mulpas. Bij de heren: Thomas van der Kleij, Joost Talloen, Pieter Hendrickx, Fabien Pasquasy, Michel Bastin, Quentin De Neyer en uw verslaggever. Overgrote favoriet was natuurlijk Fabien, zoals Pieter het zo treffend wist te verwoorden na op een Duitse snelweg voorbijgevlogen te zijn door een Ferrari: dat is zoals Fabien tegenkomen in het bos.
Maar een wedstrijd moet natuurlijk nog gelopen worden.
De sprint ging door in het dorpje Breisach, over de Duitse grens, vlakbij de Kaiserstuhl, waar het, zo wil de traditie, altijd erg warm is. De juniors waren er ook en startten eerst. Contact met de al aangekomen lopers was verboden. Het startinterval was 2 minuten, op een sprint meer dan genoeg. De kaart was volgens door de kaarttekenaar zelf verzonnen normen getekend: lantaarnpaaltjes in het roze, kunstzinnige bomen van verschillende formaten, dikke zwarte muren, dikke zwarte paden, een dikke zwarte brug, dikke zwarte rotswanden. Gelukkig geen dikke zwarte omheiningen, die waren dun en zwart. Stukjes straat waren getekend, of waren onderweg naar post 3 niet getekend. Van de massa mensen op straat ook geen spoor op de kaart. Een loper zou voor minder de kluts kwijtraken en een post overslaan. Want dat was dag 1: Fabien en Quentin al p.m. Fabien slaat 7 over, net na de vlinder en Quentin was een keer te snel aan de vlinderpost.
Pieter was de snelste, 18:42, een paar seconden voor Joost. Thomas en Michel volgden een half minuutje erna en ik nog eens zoveel verder. Joost had voor zijn prestatie wel een serieuze glijpartij en bijhorende handblessure over. Bij de dames zat ook alles dicht bijeen, Vinciane wint juist voor Greet en Saartje een beetje verder.
Dames
Vinciane Mulpas 0:24:24
Greet Oeyen 0:24:42
Saartje Sallaerts 0:26:33
Hommes
Pieter Hendrickx 0:18:42
Joost Talloen 0:18:54
Thomas VDK 0:19:13
Michel Bastin 0:19:33
Jeroen Hoekx 0:20:05
Quentin DeNeyer pm
Fabien Pasquasy pm
De juniors waren er trouwens ook. Wouter was sneller dan Pieter! Yannick zat er ook maar vlak achter.
De middenafstand werd gelopen op een Franse regionale. Op zich was het een mooie baanlegging. Alleen spijtig dat de kaarttekenaar weeral heel selectief was in het tekenen van putten, van consequent zijn in de afmetingen vanaf wanneer je een put tekent was geen sprake. Maar dat was het minste probleem. Posten die fout staan op een selectiewedstrijd is veel minder leuk. Post 10 stond 100m hoger, met als gevolg dat de volgende post op kompas ook niet te vinden was. Een selectiewedstrijd wil je ook met gelijke wapens strijden. Iedereen kreeg zo een zelfde snelle SportIdent van VVO. Dit in tegenstelling tot de printkwaliteit van de kaarten. Die was bij een paar lopers echt wel belabberd. Gele zones waren tijdens het lopen niet te zien. Als mij foto van de kaart slecht lijkt, dan ligt dat dus niet enkel aan mij en mijn fototoestel. De resultaten waren dan ook desastreus, want een extra foutje is natuurlijk ook nog snel gemaakt.
De Belgisch resultaten:
Dames
Greet Oeyen 0:49:36
Vinciane Mulpas 0:59:43
Saartje Sallaerts 1:33:20
Hommes
Fabien Pasquasy 0:42:31
Jeroen Hoekx 0:49:46
Pieter Hendrickx 0:51:04
Thomas VDK 0:51:39
Michel Bastin 0:52:32
Joost Talloen 0:55:11
Quentin De Neyer pm
Over Quentin willen we nog kwijt dat hij de postennummer die hij nu geknipt had mooier in het rijtje vond passen dan degene die hij moest hebben.
Wat de selectienormen betrof, was het al duidelijk dat er niet meer aan uit te kunnen was. Het enige wat we dachten vast te kunnen stellen was dat Greet iedereen uit de selectie had gelopen.
De voorbereiding op deze wedstrijd van Pieter en mij was ook wat anders dan die van de gemiddelde loper. Een bankje aan het hotel is heel verschillend van een stoeltje aan het wedstrijdcentrum. Verdwenen mensen opbellen en hun gsm in het rugzakstoeltje op een meter van u horen afgaan is ook niet zo plezant.
's Avonds bij het eten was veel pasta wel aangeraden: de lange afstand was 12,5km ver en 500m omhoog. Ook nu weer parasiteren op een Franse wedstrijd, dit keer met meer succes. En dat vertaalde zich ook in de resultaten. Als de tijden van Thomas, Pieter en Joost 4 minuten uiteen liggen, is dat geen toeval. 4 minuten tussen twee lopers op dezelfde omloop is wat kort voor een selectiewedstrijd. Aan de kijkpost was er trouwens nog een treintje van 5. Pogingen van de betreffende lopers om wagonnetjes eraf te krijgen door originele wegkeuzes (kaart N | Z) hadden maar een matig succes en enkel Michel en Quentin moesten mentaal of fysiek lossen.
Dames
Vinciane Mulpas 1:26:45
Greet Oeyen 1:27:09
Saartje Sallaerts 1:33:34
Hommes
Thomas VDK 1:30:51
Fabien Pasquasy 1:34:20
Pieter Hendrickx 1:34:53
Joost Talloen 1:39:21
Jeroen Hoekx 1:39:32
Michel Bastin 1:46:29
Quentin De Neyer 1:57:07
Fabien was weeral niet erg tevreden. Hij nodigde na de wedstrijd iedereen uit voor een barbecue bij hem thuis, gestookt met de drie kaarten.
De beslissing over het Belgisch team op WOC valt vanavond. De sfeer in de ploeg was alvast goed.
Foto's
posted by JeroenH @ 12:42
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home