Toni Melista op het goede spoor

Tom Boonen is niet langer het grootste Balense sporttalent. Dat is nu Toon Melis. Waar Tom er niet in slaagde om de klassiekers te winnen, miste de Balense Fin zijn afspraak met de geschiedenis niet. Won met het spoorwegkampioenschap in Lommel de eerste grote prijs van het najaar en was daags nadien in Grobbendonk terug soeverein op het VVO kampioenschap middenafstand.

Tijdens het spoorwegkampioenschap op Balendijk verkozen de toppers om laat te starten. Yannick Michiels vocht een weergaloze strijd uit met Melis voor het eremetaal. Melis startte sterk, Michiels moest de rol wat lossen, maar vermande zich en verkleinde de kloof. Wanneer Melis dan aan post 22 even de controle verloor, aan de snelheden van die mannen onvermijdelijk, was Michiels er dan ook als de kippen bij om de leiding in de wedstrijd over te nemen. Lang duurde het sprookje van Michiels echter niet, want aan post 30 was er terug een wissel van de wacht aan de kop van het peloton. Dat gebeurde nog enkele keren, tot Melis naar de voorlaatste post dan toch het verschil kon maken en met de zege naar huis kon.

Uitslag
Tussentijden
Kaart

Waar het deelnemersveld bij het spoorwegkampioenschap nog erg sterk was, was dat bij het VVO kampioenschap middenafstand in het kamp van Grobbendonk minder het geval. Enerzijds was er de aanwezigheid van een aantal Vlaamse toppers op het Noorse kampioenschap ultralang en anderzijds was dit natuurlijk geen wedstrijd die meetelde voor het Wintercriterium en kon het wel eens een goede keuze zijn om de benen te laten rusten tot het echt om de punten gaat.

Toch zagen wij een wedstrijd uit de oude doos op de afwisselende baanlegging, waar zowel de lopers als de meer technisch onderlegden aan hun trekken kwamen.

Uw verslaggever startte het snelste en smeerde op weg naar post één grote concurrent Jan Oeyen al direct anderhalve minuut aan. Een voorsprong die bij post 2 prompt uit handen gegeven werd, want wij hebben het niet zo voor putten tegenwoordig en weigeren die dan ook vlot te vinden. Het was nu Frederik Loeckx die de leiding nam van de wedstrijd, tot die aan post 6 het contact met de kaart verloor en zowaar opgeraapt werd door uw dienaar. Dan ging het even snel en op het lange been naar post 15 moest Loeckx een gaatje laten en in het groen naar post 18 verloor hij het contact. Dat gaf de concurrentie, in de eerste plaats Oeyen, maar ook lokale loper Roel Smolders, de kans om op te schuiven in het klassement. Ook Sam Deferm en Niels Bockx profiteerden van het tijdsverlies om dichter naar het podium toe te kruipen.

Zowel Oeyen als Smolders verloren tijd naar post 24. De voorsprong van Oeyen was nog geruststellend, maar Smolders voelde de hete adem van de twee achtervolgers in zijn nek. Deferm kwam zelfs nog even op de derde plaats te lopen, maar een sterke aankomst van Smolders was net genoeg om de felbegeerde derde plaats binnen te halen.

De uitslag bij de juniors werd al verklapt aan het begin van dit artikel. Melis klopte Kristof Van Bouwel en Frederik Meynen en mocht zo ook deze titel op zijn erelijst bijschrijven.

Bij de dames was de strijd feller dan bij de heren. Greet Oeyen is tegenwoordig prof. Heeft een baby op de wereld gezet en dat ouderschapsverlof is een godsgeschenk voor haar trainingsschema. Ze was al terug sterk op de militaire 's vrijdags en het duel met Miek Fabré op zondag beloofde de toeschouwers te doen likkebaarden.

Bij de eerste starters was het vooral uitkijken naar Saartje Sallaerts en Veerle Tulleneers. Beiden hadden last van fouten onderweg en de tijd die ze uiteindelijk neerzetten was dan ook niet onklopbaar, vond ook baanlegger Genar. Toen Oeyen dan binnenkwam na haar wedstrijd werd de tijd van Tulleneers, die tot dan toe de snelste was, van de tabellen geveegd. Dan moest Fabré natuurlijk nog komen. In de strijd met Oeyen was er nooit meer dan een halve minuut verschil tussen beide dames. Bij de derdelaatste post was Oeyen het nog die op kop lag, maar een tweetal snelle posten van Fabré zorgden ervoor dat die laatste nog haasje-over deed en zo boven op het podium mocht.

In andere landen, Noorwegen meerbepaald, werd er prijzengeld voorzien voor de meisjesreeksen om meer jeugdlopers te krijgen. De jongens komen dan vanzelf. De variant daarvan die wij zondag zagen vonden wij eigenlijk nog beter. Nooit zo'n enthousiaste jeugdlopertjes gezien als diegenen die een stripverhaal van Suske en Wiske uit de doos mochten vissen na hun podiumplaats. Wij waren in die tijd wel meer Jommekeslezer, maar klagen hadden wij toen nog niet gedaan.

Uitslag
Tussentijden
Kaart