Selectieweekend WOC

Dit weekend was de omgeving van Clermont-Ferrand het toneel van selectiewedstrijden van de Belgische en Franse oriëntatieloopploegen.

De eerste wedstrijd op het programma was de middenafstand. Fabien was duidelijk de snelste in het nog besneeuwde bos rond Lac Pavin. De starttijden lagen 2 minuten uiteen, wat wel te zien in in de damesuitslagen, maar, werd ons verzekerd, dat gebeurde pas aan het einde van de wedstrijd.

Middle

1. Fabien Pasquasy        40'04"
2. Michel Bastin          43'00"
3. Bart Delobel           44'28"
4. Ken Peeters            45'39"
5. Jeroen Hoekx           46'33"
6. Pieter Hendrickx       49'31"

1. Greet Oeyen            41'13"
2. Kim Geypen             43'16"
3. Miek Fabré             45'20"

's Namiddags was er dan de sprint in Besse. Hier was het Pieter die de snelle benen liet spreken en er het kopje kon bijhouden. Sommigen hadden al geen snelle benen en liepen als een kieken zonder kop. Verhalen: een splitsing, drie Belgen, alledrie willen ze een andere weg inslaan, alleen Ken zat juist. Twee keer net op tijd kunnen uitwijken voor Pieter, een botsing was wel heel nabij. De overdreven snelheid kwam zeker niet van mij.

Wat interessant is als kanttekening is dat de eerste starter in de eerste twee wedstrijden telkens laatste werd, dat beloofde voor de dag erop.

Sprint

1. Pieter Hendrickx       15'34"
2. Fabien Paquasy         17'04"
3. Michel Bastin          17'06"
4. Ken Peeters            17'55"
5. Jeroen Hoekx           18'14"
6. Bart Delobel           19'25"

1. Miek Fabré             16'31"
2. Greet Oeyen            17'52"
3. Kim Geypen             18'30"

Alles wat hiervoor kwam was maar klein bier in vergelijking wat nog komen moest. Op de legendarische kaart Vulcania vlogen de minuten voorbij. Uw dienaar mocht samen met Miek als eerste het bos in en de vloek van het weekend sloeg weer toe. Nog voor de vierde post door heel het veld opgerold. Toen kwamen Bart en Pieter erbij en werd het op slag gezellig "nog vier posten en we stoppen aan een café". Op een bepaald moment kwam de eerste Fransman ons voorbij, "Guergiou zal wel niet al te lang meer wegblijven" en waarachtig, daar kwam hij al af. Drie Belgen en een Belgische stonden als aan de grond genageld, alleen Pieter had de tegenwoordigheid van geest om er achter aan te gaan, dwars door alles. Bart en ik lieten begaan en zochten de veiligheid van de pad op. Een dikke minuut later kwam er opeens een Belgiumpakje haaks op onze route en sloot zich aan bij de padwegkeuze, luidop bedenkend dat dat van de ene steen naar de andere huppelen toch niet zijn oriëntatiestijl was.

Ter vergelijking: Thierry deed 1:28...

Long

1. Fabien Paquasy        1:51:41
2. Ken Peeters           2:04:27
3. Michel Bastin         2:05:40
4. Pieter Hendrickx      2:08:09
5. Bart Delobel          2:20:21
6. Jeroen Hoekx          2:28:34

1. Greet Oeyen           1:46:02
2. Kim Geypen            1:51:42
3. Miek Fabré            2:24:11

Er valt toch wel een pak beter mee te leven om er in het bos als oriënteur uit gelopen te worden dan op een Zoniënwouds paadje.